Ready, Set, ...

Daar gaan we dan, bijna klaar voor vertrek. Maanden geleden boekten we deze reis; twee weken lang met z'n zevenen in een camper om de mooiste plekken aan de West Coast van Amerika te bezoeken. Het reisgezelschap: de Te Slaatjes; Vader Ed, moeder Pien, dochters Laura en Daphne, zoons Pim en Mauk en Pims vriendin Anna (als hun relatie dit overleeft, overleeft het alles). Zoals met vrijwel elke reis, begon het conceptueel 'oh leuk, ja ik ben nog nooit in Amerika geweest, lijkt me wel eens mooi om te zien. Een camper in Amerika, dat voelt wel lekker Breaking Bad'. Maar naarmate de daadwerkelijk vertrekdatum dichterbij komt, en steeds meer locaties zijn vastgelegd, wordt het nu wel heel echt.

Vertelden we vrienden over onze reisplannen, dan was de reactie vaak: 'veertien dagen? Met je familie? in één camper? WAT ERG!'. Zelf kijken we er vooral ontzettend naar uit, zó erg kan het niet zijn. De mensen die ons kennen, weten dat we niet echt een rustig gezin zijn, niet het 'jaren-50-schone-schijngedoe'. Het zijn de pieken en de dalen die we uiten en samen meemaken. Dit resulteert het ene moment in heel veel plezier samen en onophoudelijke lachbuien, maar het volgende moment leidt het tot verhitte discussies en ruzies waarbij emoties als woede en verdriet niet onder stoelen of banken worden gestoken. Dit maakt echter ook dat er never a dull moment is en uiteindelijk koelen overhitte situaties altijd weer af en belanden we weer in de volgende lachbui.

Van de kinderen heeft nog niemand Amerika ooit bezocht, pap en mam hebben de nodige Amerika-reisjes al op hun naam staan. We zijn zo benieuwd naar de wegen die we zullen berijden, de prachtige natuur die we zullen zien en de Amerikaanse cultuur die we zullen voelen, opsnuiven en ervaren.

Nog maar vijf nachten en dan is het zo ver. 

De locaties en route zijn bepaald, de ESTA's zijn aangevraagd en goedgekeurd en de internationale rijbewijzen zijn in ons bezit (want ja, het bakbeest van een camper dat ons van A naar B en C gaat brengen, zullen we allemaal besturen).

Kijken we uit naar deze reis? Zeer zeker! Maar is het ook best een beetje spannend (welke familie zou het niet spannend vinden om veertien dagen samen in één camper door te brengen?)? Zeker weten! Linksom of rechtsom, straks is dat wat een paar maanden geleden een concept was een ervaring geworden. En een ding is zeker, het wordt de ervaring van ons leven en hoe mooi is het om dat met de familie te delen. Let's cook!